
کودکی که در کلاس رزمی شرکت میکند، الزاما خشن نمیشود. این جمله شاید برای بسیاری از والدین عجیب باشد، بهخصوص آنهایی که تصور میکنند آموزش حرکات تهاجمی یعنی تقویت رفتارهای پرخاشگرانه. اما واقعیت این است که آموزش نظم به کودک و مهارتهای خودکنترلی، از اهداف اصلی بسیاری از ورزشهای رزمیست. در این مقاله، نگاهی دقیق، بیطرف و علمی خواهیم داشت به اینکه چرا برخی والدین نگران این موضوع هستند، چه تصورات نادرستی درباره ورزشهای رزمی وجود دارد و واقعا تاثیر این ورزشها بر رفتار و تربیت کودک چیست.
چرا بعضی والدین نگران خشن شدن کودکشان هستند؟
نگرانی بسیاری از والدین از جایی شروع میشود که واژه «رزمی» را مترادف با «خشونت» میدانند. حرکات سریع، ضربهها، مبارزه و حتی فریادهای تمرینی، همه میتوانند برای ناظری بیاطلاع تداعی خشونت داشته باشند. اما باید توجه داشت که این قضاوت اغلب سطحی و براساس برداشتهای بصری است.
دلایل اصلی این نگرانی:
• تصویر رسانهای نادرست: فیلمها و کارتونها اغلب ورزشکاران رزمی را بهعنوان شخصیتهای تهاجمی، بیرحم یا انتقامجو نشان میدهند.
• عدم شناخت از فلسفه رزمی: بسیاری نمیدانند که اصولی مانند احترام، تعادل، فروتنی و آرامش در قلب آموزشهای رزمی قرار دارند.
• ترس از استفاده نادرست از مهارتها: برخی والدین نگراناند کودکشان مهارتهای بدنی خود را برای قلدری یا درگیری استفاده کند.
در واقع، بخش زیادی از این نگرانیها از کماطلاعی و پیشفرضهای اشتباه نشات میگیرد.
برداشت های غلط درباره ورزش های رزمی
یکی از نخستین گامها برای کاهش نگرانی، روشنسازی تفاوت بین «خشونت» و «قدرت کنترلشده» است. ورزشهای رزمی نهتنها کودک را خشن نمیکنند، بلکه به او یاد میدهند چگونه احساسات و هیجاناتش را مدیریت کند.
برخی تصورات اشتباه رایج عبارتند از:
• رزمی یعنی ضرب و شتم: درحالیکه بیشتر کلاسهای رزمی، تاکید بسیار بیشتری بر روی تنفس، تمرکز و کنترل درونی دارند تا ضربهزدن.
• هر کودک رزمیکار پرخاشگر میشود: واقعیت این است که بسیاری از کودکان پس از چند ماه شرکت در کلاس رزمی، سطح خشم کمتری از خود نشان میدهند.
• ورزش رزمی فقط برای پسرهاست: این تصور اشتباه باعث شده برخی خانوادهها از ثبتنام فرزندان دختر خود در کلاسها خودداری کنند. درصورتیکه ورزش رزمی مناسب دختربچهها نیز هست و میتواند اعتمادبهنفس آنها را بهطور چشمگیری افزایش دهد.
ورزش رزمی دقیقا چه مهارت هایی را در کودک تقویت می کند؟
کودکانی که بهطور منظم در یک کلاس رزمی شرکت میکنند، مهارتهای روانی، اجتماعی و حتی تحصیلی آنها بهبود پیدا میکند. در ادامه، برخی از مهارتهایی که از دل این کلاسها بیرون میآیند را بررسی میکنیم:
1. کنترل خشم در بچه ها
تمرینات منظم تنفس، مدیتیشن، و اجبار به حفظ خونسردی در موقعیتهای تمرینی، باعث میشود کودک در محیط خارج از باشگاه نیز واکنشهای منطقیتری به شرایط تنشزا نشان دهد.
2. افزایش اعتماد به نفس
هنگامی که کودک یک تکنیک جدید یاد میگیرد یا موفق به دریافت کمربند بالاتر میشود، حس موفقیت در او تقویت میشود. این تجربهها به شکلگیری یک تصویر مثبت از خود کمک میکنند.
3. آموزش نظم به کودک
بسیاری از والدین پس از مدتی شرکت فرزندشان در کلاس رزمی، متوجه افزایش نظم، تعهد به انجام تکالیف، و مسئولیتپذیری او میشوند. زیرا این مفاهیم در بطن آموزشهای رزمی قرار دارند.
4. توجه و تمرکز بالا
تمرینات رزمی کودک را وادار میکنند با تمرکز بالا دستورات مربی را اجرا کند. در نتیجه، این تمرکز به سایر زمینههای زندگی مثل درس و روابط هم منتقل میشود.
5. رشد فیزیکی و هماهنگی بدن
علاوه بر مزایای روانی، کودک با شرکت در کلاسهایی مثل کلاس کاراته، تعادل، انعطافپذیری و قدرت بدنیاش را بهطور قابلتوجهی تقویت میکند.
آیا رزمیکار شدن به معنای استفاده از خشونت در مدرسه یا خانه است؟
برخلاف تصور رایج، کودکانی که آموزش رزمی میبینند، کمتر وارد درگیری میشوند. دلیل آن ساده است: آنها درک میکنند که توانایی بدنی خود را تنها در شرایط دفاع از خود و با رعایت اصول اخلاقی میتوانند استفاده کنند.
نتایج تحقیقات روانشناختی:
• کودکانی که ورزش رزمی کار میکنند، سطح پرخاشگریشان در محیط مدرسه از میانگین کمتر است.
• آنها در موقعیتهای تنشزا کمتر تمایل به واکنش فیزیکی دارند و بیشتر از مهارت گفتوگو استفاده میکنند.
• توانایی آنها در کنترل هیجان، در شرایط گروهی یا رقابتی، بالاتر از همسالانشان است.
آیا برای همه کودکان مناسب است؟
اگرچه ورزش رزمی برای بسیاری از کودکان فواید چشمگیری دارد، اما باید به ویژگیهای فردی هر کودک نیز توجه کرد. کودکانی که مشکلات جدی رفتاری دارند یا مستعد استفاده نادرست از قدرت هستند، بهتر است تحت نظر مشاور یا روانشناس و با هماهنگی مربی آموزش ببینند.
همچنین، انتخاب مربی و محیط آموزشی نقش بسیار مهمی دارد. کلاسهایی که تاکید زیادی بر «مبارزه» دارند و از اصول اخلاقی غافلاند، ممکن است تاثیرات مثبتی به همراه نداشته باشند.
نکاتی برای والدین نگران
اگر همچنان درباره تاثیر کلاس رزمی بر فرزند خود تردید دارید، پیشنهاد میکنیم این موارد را در نظر بگیرید:
• با مربی صحبت کنید: پیش از ثبتنام، درباره سبک آموزش، فلسفه باشگاه و اهداف تربیتی آن پرسوجو کنید.
• یک جلسه آزمایشی ببرید: حضور کوتاه در کلاس، ذهنیت واقعیتری به شما میدهد.
• فرزندتان را در تصمیمگیری شریک کنید: وقتی کودک با علاقه وارد کلاس شود، نهتنها سریعتر پیشرفت میکند بلکه درونیسازی بهتری هم از اصول اخلاقی پیدا میکند.
• رفتار او را بعد از شروع کلاس ارزیابی کنید: معمولا طی چند هفته، علائم مثبت مثل کاهش تحریکپذیری یا افزایش توجه دیده میشود.
ورزش رزمی، نه دشمن تربیت که ابزار رشد است
همهچیز به رویکرد بستگی دارد. همانطور که چاقو میتواند هم برای پخت غذا استفاده شود و هم برای آسیب، مهارتهای رزمی نیز درصورتیکه با اصول درست آموزش داده شوند، ابزار فوقالعادهای برای پرورش ذهن، بدن و شخصیت کودک خواهند بود. تاثیر کاراته بر تربیت کودک تنها به قدرت بدنی ختم نمیشود، بلکه در حوزههایی مانند اعتمادبهنفس، خودشناسی و خویشتنداری نیز تحول ایجاد میکند.
سخن آخر
اگر به دنبال مسیری هستید که همزمان سلامت جسم و روان کودک شما را تقویت کند و به او مهارتهایی برای تمام عمر بیاموزد، ورزش رزمی انتخابی هوشمندانه است. در باشگاه کیان کشفی، مربیان باتجربه با تکیه بر روشهای تربیتی نوین و اخلاقمدار، تلاش میکنند هر کودک را به نسخهای قدرتمند، آرام و متعادل از خودش تبدیل کنند.
برای مشاوره رایگان با این مرکز تماس بگیرید و اولین قدم را برای ساختن آیندهای سالم و متعادل برای فرزندتان بردارید.
نظرات کاربران
نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید